Ter gelegenheid van de trouwdag van mijn ouders bevond ik mij laatst op een regenachtige avond op de Euromast in Rotterdam. De Euromast – los van fotografie een erg mooie locatie om een keer te bezoeken – is rond het observatiedak zo’n 100 meter hoog en geeft dus een prachtig uitzicht over Rotterdam.
De avond ik kwestie was, zoals normaal tijdens een Nederlandse winter – vrij nat. Vanaf het observatiedak kun je nog eens 85 meter hoger met de ‘Euroscope’. Het uitzicht werd echter niet beter, aangezien je daarmee in de wolken verdween. Na – hopend dat de camera een beetje droog bleef – gehaast wat shots gemaakt te hebben van de Erasmusbrug, en daarna eigenlijk de hoop opgegeven te hebben op wat helderder weer, bleek na het voorgerecht dat het toch nog opklaarde.
Mijn doel was om te kijken of ik wat opnamen kon maken op lagere ISO waarden. Dit betekende automatisch langere sluitertijden, en dus de noodzaak om de camera goed stil te houden. Dit bleek zonder statief nog een flinke opgave, daar er op 100 meter hoogte een stijve bries woei. Na een aantal pogingen is het toch aardig gelukt door zo veel mogelijk uit de wind te staan, de camera (en lens) op de (natte) balustrade te drukken en te hopen dat mijn eigen bewegingen niet de camera te veel bewogen. Bij afwezigheid van een draadontspanner heb ik 2 seconden self-timer gebruikt, zodat de beweging van het indrukken van de ontspanknop niet op de foto te zien zou zijn.
Een poging om op f/11 nog een foto te maken mislukte helaas door een combinatie van koude vingers, harde wind en een daardoor verschuivende camera. In ieder geval een locatie om nog een keer terug te komen!
